اَجوینِ خراسانی که با ترکیب وصفیِ اَج‌ْنِ خُراَسانی خوانده می‌شود، نامی است برای گیاهی دارویی. این اصطلاح، یک ترکیب وصفی و اسم مرکب به‌شمار می‌رود که بر یکی از گونه‌های معروف گیاهان بومی مناطق خاص دلالت دارد. این گیاه که با نام‌های دیگری همچون بزرُالبَنج نیز شناخته می‌شود، از دیرباز در طب سنتی جایگاه ویژه‌ای داشته است. واژه‌ی اَجْوین خود ریشه در زبان‌های کهن دارد و افزوده شدن صفت «خراسانی» به آن، احتمالاً به منشأ جغرافیایی یا کیفیت ممتاز این گونه در منطقه‌ی خراسان اشاره دارد. کاربردهای درمانی اَجوین خراسانی در متون قدیمی پزشکی به‌تفصیل آمده است. امروزه نیز با پیشرفت علوم گیاه‌شناسی، خواص و ترکیبات شیمیایی این گیاه مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفته و اهمیت آن در زمره‌ی گیاهان دارویی ارزشمند تأیید شده است.