در زبان و ادبیات فارسی، واژۀ اجرئباب به عنوان یک مصدر عربی شناخته می‌شود. ریشۀ این کلمه به فعل اجْرَأَ بازمی‌گردد و در فرهنگ‌های لغت به‌عنوان یک مصدر به کار رفته است. این واژه در مفهوم اصلی خود به معنای دراز کردن گردن و سرکشیدن برای دیدن چیزی است. این عمل معمولاً با هدف مشاهده یا اطلاع‌یافتن از امری انجام می‌شود و در متون کهن و ادبیات عربی برای بیان این حالت فیزیکی به کار رفته است. کاربرد این واژه امروزه در فارسی رایج نیست و بیشتر در متون تخصصی لغت‌شناسی یا متون کهن دیده می‌شود. با این حال، شناخت آن برای درک بهتر میراث زبانی و ادبیات عربی و فارسی حائز اهمیت است.
