لغت نامه دهخدا
ابوشعبه. [ اَ ش ُ ب َ ] ( اِخ ) الشعبانی. محدّث است.
ابوشعبه. [ اَ ش ُ ب َ ] ( اِخ ) عُبید عبدی بصری، از روات است.
ابوشعبه. [ اَ ش ُ ب َ ] ( اِخ ) مفضل بن نوح محدّث است وزیدبن حباب از او روایت کند.
ابوشعبه. [ اَ ش ُ ب َ ] ( اِخ ) مفضل بن یونس. محدّث است و عمروبن علی از او روایت کند.
ابوشعبه. [اَ ش ُ ب َ ] ( اِخ ) مولی سویدبن مُقرِن. محدّث است.
ابوشعبه. [ اَ ش ُ ب َ ] ( اِخ ) میمون. از او یعلی بن عبید و ابوسعید و اصل بن عبدالرحمن روایت کنند.
ابوشعبه. [اَ ش ُ ب َ ] ( اِخ ) نوح الراسبی. از روات حدیث است.
ابوشعبه. [ اَ ش ُ ب َ ] ( اِخ ) یونس بن صالح. از او یحیی بن صالح الوحاظی روایت کند.
