ابو الفضل زکریا بن‌محمد بن‌محمود قزوینی، مشهور به ابن‌طیفوری، از دانشمندان و ادیبان برجستهٔ سدهٔ هفتم هجری قمری است. وی در خانواده‌ای اهل علم و ادب پرورش یافت و از کودکی به کسب دانش روی آورد. عمدهٔ شهرت او به‌دلیل تألیف اثر ارزشمند عجایب‌المخلوقات و غرایب‌الموجودات است که دایرة‌المعارفی جامع در زمینه‌های گوناگون علوم طبیعی، جغرافیا و اسطوره‌شناسی به‌شمار می‌رود.
این دانشمند پرتلاش، افزون بر این کتاب شاخص، آثار متعدد دیگری نیز در موضوعات تاریخ، ادبیات و نجوم از خود به‌یادگار گذاشته است که هر یک گواه وسعت معلومات و ژرف‌نگری او در عرصه‌های مختلف دانش است. سبک نگارش او در عجایب‌المخلوقات که آمیزه‌ای از نثری روان، دقیق و پرمحتوا است، این اثر را به‌یکی از منابع معتبر و خواندنی در حوزهٔ خود تبدیل کرده است.
ابن‌طیفوری در طول حیات پربار علمی‌اش، با سفر به مراکز فرهنگی و علمی آن دوران، دانش خود را گسترش داد و در نهایت، میراثی علمی و ادبی از خود بر جای گذاشت که قرن‌ها مورد توجه و استفادهٔ پژوهشگران و علاقه‌مندان بوده است. بررسی آثار و زندگی او، تصویری روشن از شکوفایی علوم در تمدن اسلامی در سده‌های میانی به دست می‌دهد.