چرت بردن

لغت نامه دهخدا

چرت بردن. [ چ ُ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) خوابی سبک بردن کسی را. آثار خستگی و خواب نمودار شدن کسی را. || مجازاً، بمعنی غافل ماندن و غفلت کردن.

فرهنگ فارسی

خوابی سبک بردن کسی را یا مجازا به معنی غافل ماندن و غفلت کردن.

جمله سازی با چرت بردن

نیست جام باده را در گردش خود اختیار چشم او در بردن دل بیگناه افتاده است