لغت نامه دهخدا
اجول. [ اَ وَ ] ( ع ن تف ) جولان کننده تر.
- امثال:
اَجوَل ُ من قُطْرُب؛ قالوا هو دویبة تجول اللیل کله و لاتنام. ( مجمع الأمثال میدانی ).
|| ( ص ) تیزرو. بسیارجولان.
اجول. [ اَ وَ ] ( اِخ ) پشته هائی است مقابل پشته سلمی و أجاء و در آن آبی است و گفته اند اجول وادی یا کوهی است در دیار غطفان. ( معجم البلدان ).
