پاسبان‌اوغلی از شورشیان مهم اواخر دورهٔ عثمانی بود. وی در دوران سلطنت سلطان سلیم سوم در منطقهٔ ودین قیام کرد و دامنهٔ حکومت خود را تا حدود بالکان، بلگراد و اَرنه گسترش داد. دولت عثمانی برای مقابله با او، فرماندهانی چون حسین‌پاشا، علو‌پاشا و علی‌پاشا را به جنگ با وی فرستاد، اما درگیری‌ها با پاسبان‌اوغلی طولانی شد. در همین زمان، با حملهٔ ناپلئون بناپارت به مصر، دولت عثمانی فرصت کافی برای ادامهٔ جنگ با پاسبان‌اوغلی را از دست داد و به‌ناچار حکومت منطقه را به‌صورت نیمه‌مستقل به او واگذار کرد.
در سال ۱۲۲۲ هجری قمری، پاسبان‌اوغلی در ودین و نواحی اطراف آن حکومتی نیمه‌مستقل تشکیل داد. هنگامی که در صربستان آشوب‌هایی رخ داد، از او خواسته شد تا برای آرام‌کردن اوضاع اقدام کند؛ اما پیش از آن که بتواند این مأموریت را به انجام برساند، درگذشت. زمینه‌های قیام پاسبان‌اوغلی به گذشته بازمی‌گشت؛ پدرش، عمر آقا، از ثروتمندان و افراد تأثیرگذار و یاغی زمان خود بود که توسط سردار قجه‌پاشا کشته شد. پس از این واقعه، پاسبان‌اوغلی به انگیزهٔ خونخواهی پدر، قیام خود را آغاز کرد. بدین‌ترتیب، پاسبان‌اوغلی نمادی از قدرت‌های محلی شد که در دورهٔ ضعف دولت مرکزی عثمانی ظهور کردند و توانستند برای مدتی حاکمیت خود را در مناطق وسیعی تثبیت کنند. هرچند که سرانجام عمر حکومت او کوتاه بود، اما نقش مهمی در تحولات منطقهٔ بالکان در آن مقطع تاریخی ایفا کرد.
