لغت نامه دهخدا
نورباران کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) شمع و چراغ بسیار افروختن. بیش از حدِ نیاز جائی را روشن کردن.
نورباران کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) شمع و چراغ بسیار افروختن. بیش از حدِ نیاز جائی را روشن کردن.
شمع و چراغ بسیار افروختن ٠ بیش از حد نیاز جائی را روشن کردن ٠
💡 بارش شهابی امیکرون قنطورسی یک بارش شهابی است. نورباران این بارش در قنطورس قرار دارد و از این رو از نیمکره شمالی قابل رویت نیست. این بارش شهابی در ماههای ژانویه و فوریه روی میدهد.
💡 بارش شهابی اتا شاهتختهای یک بارش شهابی است که هرساله در حولوحوش روز چهاردهم ژانویه شروع میشود و تا حدود روز بیست و هفتم همان ماه ادامه دارد. نورباران این بارش شهابی در نزدیکی ستارهٔ متغیر مشهور اتا شاهتخته قرار دارد.
💡 این صورت فلکی نقطهٔ نورباران بارش شهابی برساوشی است که هر سال در نیمهٔ دومِ مرداد ماه با تراکم حدود ۵۰ شهاب در ساعت رخ میدهد.
💡 هنوز شب نشده، آسمان چراغان شد جهان ز پرتو مهتاب نورباران شد