نظریۀ دلبستگی

نیما در یکی از دوبیتی‌های خود این چنین به دلبستگی اش به زبان تبری اشاره می‌کند:

شود از قرب منزل شوق رهرو بیش، حیرانم که چون دلبستگی باشد به دنیا بیش پیران را؟

دلبستگی به مکان به عنوان یک مفهوم، رابطه و نقطه اتصال بین مردم و مکان هاست.

با این حال، او دلبستگی فراوان به ابن سینا و وابستگی فکری به‌اندیشه مشاء دارد.

تا مرا شد با تو ای گل پیرهن دلبستگی هست همچون غنچه ام با خویشتن دلبستگی

نیست با تن جان وحشت دیده را دلبستگی می فشاند گرد هستی از خود آسان گردباد