نزه الخلق

لغت نامه دهخدا

نزه الخلق. [ ن َ هُل ْ / ن َ زِ هُل ْ خ ُ ل ُ / خ ُ ] ( ع ص مرکب ) نازه النفس. ( از اقرب الموارد ). مرد پاک سرشت پرهیزکار که تنها باشد و به ذات و مال خود مخالطت سرای ها نکند و سرای و مال خود از شرکت دیگران نیالاید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مرد پاک سرشت پرهیزگار که نه خود و نه مال او داخل خانه دیگران نشود و مال خانه خود را از لوث دیگران نیالاید. ( ناظم الاطباء ). مرد عفیف و بزرگوارکه تنها به سر برد و به خانه دیگران نرود و مال خود را با مال غیر مخلوط ننماید. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

مرد پاک سرشت و پرهیزگار که تنها باشد و به ذات و مال و خود مخاطلت سرایها نکند و سرای مال خود از شرکت دیگران نیالاید.

جمله سازی با نزه الخلق

💡 380- 38 بـحـار باب انه (ع ) الوصى و سيد الاوصياء و خير الخلق بعد النبى ص 17 نقل از

💡 لا عيش اهلنا من حسن الخلق ؛ هيچ زندگانى و عيشى گواراتر از حسن اخلاق نيست.

💡 5- نه تنها انسان دوباره زنده مى شود، بلكه همه ى آفرينش بار ديگر آفريده مىشود. (يبدء الخلق ثم يعيده )

💡 كلمه 4 - اميرالمؤ منين - عليه السلام -: لنتتصل بالخالق حتى تنقطع عن الخلق

💡 62 - عن ابى عبدالله عليه السلام قال: ان اللهعزوجل ارتضى لكم الاسلام دينا فاحسنوا صحبته بالسخاء و حسن الخلق.

💡 قال على عليه السلام: حسن الخلق فى ثلاث اجتناب المحارم و طلبالحلال و التوسّع على العيال. بحار / 71 / 394