تقلیدی

لغت نامه دهخدا

تقلیدی. [ ت َ ] ( ص نسبی ) منسوب و متعلق به تقلید. ( ناظم الاطباء ). پیرو. مقلد. کسی که بی تعقل و تأمل دنباله روی از دیگری کند:
مپذیر قول جاهل تقلیدی
گرچه بنام شهره دنیا شد.ناصرخسرو.از آن حکیم، چو تقلیدی این سخن بشنود
به جهل گفت چه دانیم ما، مگر دارد.ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

منسوب و متعلق به تقلید پیرو

جمله سازی با تقلیدی

💡 به نظر کریستین‌سن، کوتاهی جملات و سبک انشای خشک دلیل متاخر بودن این یشت است. به نظر او بندهای ۷ تا ۱۳ از نظر جوهر شعری تا حدی شبیه به یشت‌های کهن است و بندهای ۶ و ۷ با تغییرات مختصری در یشت ۱۴ بندهای ۲۸ تا ۳۳ ملاحظه می‌شود و شاید تقلیدی از آن باشد.

💡 برتر از عرش است ای عشاق، سیران شما دور گردون هست تقلیدی ز دوران شما

💡 وی نمایندگی مراجع تقلیدی چون حکیم، خوئی و شاهرودی را برای اخذ وجوهات شرعی به عهده داشت.

💡 یا اگر عصب کوکلئر نباشد یا پیشرفت انهدامی و فساد در مراکز عصبی شنوایی در کار باشد که به‌طور جلوگیری‌ناپذیری همراه با لالی و گنگی است زیرا کودک با غریزه تقلیدی صحبت کردن را یادمی‌گیرد به‌طوری‌که صداهای دیگران را بشنود.

💡 گر تو گویی: بتمنای من از دین برگرد دین ببازیم، چرا در غم این تقلیدیم؟

💡 چیست پیدا در رخت جامی کند تحقیق آن گر نه از تقلیدیان ترسد که تکفیرش کنند

نحوه یعنی چه؟
نحوه یعنی چه؟
فوت جاب یعنی چه؟
فوت جاب یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز