مرحمت گستری

لغت نامه دهخدا

مرحمت گستری. [ م َ ح َ م َ گ ُ ت َ ] ( حامص مرکب ) شفقت و لطف و عنایتی که عام باشد: الحق عطایائی بود که از کمال رأفت و رعیت پروری و نهایت شفقت و مرحمت گستری به ظهور آمد. ( عالم آرا ص 405 ).

فرهنگ فارسی

گسترش و شیوع مرحمت و لطف کسی: والحق عطایایی بود که از کمال رافت و رعیت پروری ونهایت شفقت و مرحمت گستری بظهور آمد...

جمله سازی با مرحمت گستری

عرض كردم از مرحوم آقاى ملكى دستور العملى به ما مرحمت بفرمايد، گفت او خودشدستور العمل بود، شب كه مى شد و در صحن خانه ديوانه وار قدم مى زد و مترنم بود كه:
اميد است خداوند توفيق تلاوت، تدّبر، عمل و ابلاغ به ديگران را به نويسنده و خوانندگان مرحمت فرمايد.
لطف کن یارب ازین سودا رهایی ده مرا مرحمت فرما به صحبت آشنایی ده مرا
از تو میخواهد صغیر خسته تا بنوازیش از طریق مرحمت و ز راه مسکین‌پروری
بس که از مرحمت دوست بلنداقبالم نه عجب سر نهد ار چرخ به خاک در من
- راستى چنين بوديد. چه سختيها كشيديد ولىتحمل كرديد و در راه نشر حقايق از هيچ گونه تلاش و كوششى كوتاهى نفرموديد.خداوند بهترين اجر و پاداش را به شما مرحمت كند.