قزن قفلی

بسا قفلی که بندش ناپدید است چو وابینی نه قفل است آن، کلید است

بشکن طلسم وسوسه و بر در مراد قفلی زن و کلید به دست نصیب ده

هیچ قفلی به کلید دگری وا نشود هر زبان گوشی و هر گوش زبانی دارد

بر دل نهاد قفلی یزدان و ختم کردش از بهر فتح این در در غم تپید باید

از قبض و بسط حیرت آیینه‌ام مپرس قفلی زدم به خانه‌که نازکلیدکرد

در خلوت شرمت اثر ضبط تبسم قفلی‌ست که بر حقهٔ گوهر زده‌ای باز