قرقرۀ کنجی

در آن شب ناظر از هجران منظور به کنجی ساخت جا از همدمان دور

طاووس بهاری را، دنبال بکندند پرش ببریدند و به کنجی بفکندند

می خواهم و کنجی که به جز یار نباشد من باشم و او باشد و اغیار نباشد

ز روزگار همین بهره بس که در کنجی حدیث کس ننیوشی و نامِ کس نبری

گهی به کنجی اندر بمانده چون مورم گهی به غاری اندر خزیده چون مارم

شبانگه چو نقدش نیامد به دست به دلتنگ رویی به کنجی نشست