قرائت ابن عامر یحصبی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قرائت ابن عامر یحصبی به ویژگی ها، اصول و شیوه قرائت ابن عامر، یکی از قاریان هفتگانه اطلاق می شود.
یکی از قرائات سبع، قرائت ابن عامر است. ابونعیم (ابوعمران) بن عبدالله بن عامر یحصبی دمشقی (م ۱۱۸ ق) در زمان عمر بن عبدالعزیز، امام مسجد دمشق (جامع اموی) و قاضی و پیشوای دینی آن دیار و یکی از تابعان ساکن دمشق و از کهنسال ترین قرای سبعه به شمار می رود و بر جسته ترین استادان روایی را داشته است.
اسناد قرائت ابن عامر
ابن عامر قرآن را بر جماعتی از صحابه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم همچون عثمان بن عفان، فضالة بن عبید، واثلة بن اسقع و ابودرداء قرائت کرد.در اسناد قرائت ابن عامر نه قول دیده می شود که درست ترین آن ها این است که وی قرآن را بر مغیرة بن شهاب قرائت کرد.
ویژگی های قرائت ابن عامر
عجلی و نسائی او را ثقه دانسته و مسلم نیز حدیث وی را در صحیح خود آورده است. برخی از ویژگی های قرائت ابن عامر به شرح ذیل است:۱. ذکر «بسمله» میان هر دو سوره، و تلاوت آن به صورت وصل و سکت؛ به جز بین سوره انفال و برائت که بدون «بسمله» و با رعایت قانون سکت و وصل تلاوت می شود؛ همانند قرائت ابوعمرو؛۲. تلاوت با رعایت توسط در مد متصل و مد منفصل؛۳. ادغام ذال «اذ» در برخی حروف؛ بنا بر روایت هشام.
اصول قرائت ابن عامر دمشقی
...

جمله سازی با قرائت ابن عامر یحصبی

نماز آن حضرت: دو ركعت است، در هر ركعت پس از قرائت حمد، صد مرتبه (شهد اللّه )گفته مى شود: و بعد از آن كه سلام نماز پايان يافت، تسبيح حضرت زهراء سلام اللّهعليها گفته مى شود.
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه سوره عاديات را بخواند و بر قرائت آنمداومت نمايد، خداى عزوجل در روز قيامت او را بطور مخصوص با اميرالمؤ منين عليه السلاممحشور مى نمايد و در حريم او و از دوستان او خواهد بود.
البته توجه داريم كه اين آموزشها منحصر به قرائت قرآن و فقه نى شد. اما از آنجا كهاين دو علم مبتلا به مردم بود و هم مردم مايل بودند كه قرآن را بخوانند و نيز به احكامفقهى كه در زندگى روزمره و كسب و كار و روابط اجتماعى آنهادخيل بود واقف باشند لذا طبيعى بود كه اهتمام به آموزش قرآن و فقه بيش از ديگر علومباشد.
اين روايت را ((حافظ ابن عساكر)) در تاريخش ذكر كرده است و علماء شيعه نيز آن رانقل كرده اند. ((عضباء)) نام شترى است كه هر وقت على عليه السلام از جانب پيامبر اكرم(ص ) براى تبليغ اسلام ماءموريت داشت بر آن سوار مى شد، چنانكه جهت قرائت سورهبرائت (توبه ) در برابر كفاره نيز على (ع ) بر اين مركب مخصوص سوار بود.
و اما در مورد عثمان قرائنى در دست است كه نشان مى دهد عثمان براى جلوگيرى از اختلافقرائتها اقدام به نوشتن قرآن واحدى با قرائت و نقطه گذارى نمود (چرا كه تا آن زماننقطه گذارى معمول نبود).
على مشغول نماز خواندن است، نماز جماعت دارد مى خواند، در حالى كه خليفه مسلمين است(اين چه حلمى است از على ؟!) اينها به على اقتداء كه نمى كردند، مى گفتند: على مسلماننيست، على كافر و مشرك است در حالى كه علىمشغول قرائت حمد و سوره بود، يكى از اينها به نام ابن الكواب آمد با صداى بلند اينآيه قرآن را به عنوان (545) كنايه به على،... خواند: