طالب چمنی

شهباز همتش پی فریاد طالبان از شاخ سدره بال به سوی زمین گشاد

وین مشکل است نیز که طالب به هیچ وجه خرسند بر نصیبۀ سابق نمی شود

تا چند حدیث قامت و زلف و عذار تا کی باشی تو طالب بوس و کنار

درد طلب گرش هست طالب رسد بمطلوب گو در ره تو ما را پای طلب نباشد

مریض عشق تو چون مایل شفا گردد اسیر قید تو کی طالب نجات شود