لغت نامه دهخدا
طاق تاجکی. [ ق ِ ج َ ] ( اِخ ) ظاهراً نام طاقی و دروازه ای بوده است به ری چه در کتاب النقض آمده است: و در شهر ری خادم و ابوالقاسم عبودیه و ابوالقاسم شوّاء و غیرهم که امیر قجقرشان بطاق تاجکی برآویخت همه رافضی بودند. ( النقض ص 85 ) و در ص 89 همان کتاب آمده است: و امیر قجقر بفرمود تا بتدارک آن انبان فروش خارجی که قصد ابوالقاسم عبدویه کرده بود از طاق تاجکی درآویختند.