لغت نامه دهخدا
شارع الغامش. [ رِ عُل ْ م ِ] ( اِخ ) نام یکی از شوارع بغداد. ( معجم البلدان ).
شارع الغامش. [ رِ عُل ْ م ِ] ( اِخ ) نام یکی از شوارع بغداد. ( معجم البلدان ).
نام یکی از شوارع بغداد
💡 هر دری شارع صد قافله تفرقه است زود بر در زن ازان خانه که در بسیارست
💡 استاد ((خلاّف )) آن را بدين گونه تعريف مى كند: ((مصلحتى است كه شارع، حكمى براىاثبات آن تشريع نكرده است و هيچ دليل شرعى هم بر اعتبار يا الغاى آن، دلالتندارد))(39).
💡 همچو خورشید همه عمر درم افشاند هر که یک ره کند از شارع جود تو گذر
💡 ای مسیر کلک تو بر شارع اسرار غیب وی ممر حکم تو بر شاهراه کن فکان
💡 يعنى قطع و يقين حجيتش ذاتى است و نيازى بهجعل شارع ندارد و اصلا قطع و يقين جهل شارع را نمى پذيرد كه بگويد قطع و يقين تورا حجت قرار دادم و يا بگويد قطع تو را حجت شرعى برايت قرار ندادم چون اگر بگويدقطعت را حجت برايت قرار دادم تحصيل حاصل مى شود.
💡 غیر اگر راه به پیرامن او برد چه غم، خلوت خاص بتان شارع عامی دارد