سرفرازی دادن

سرفرازی حقّ درویشان بود آه و سوز و درد هم ز ایشان بود

به خود خواهد او عشق بازی کند به ملک و ملک سرفرازی کند

تا مرد به پاست، مجلس‌آرای بود از شمع فتاده سرفرازی مطلب

بدم من نیز همچون تو نیازی نکردم با تو چندین سرفرازی

ای ز تیغ تو در سرفرازی / ملک ترک و ملت تازی (انوری)