سراجی بلخی

به هنر چرم‌سازی سنتی در ایران سراجی می‌گویند، از این هنر در تولید انواع کیف، کفش، کمربند، زیورآلات، زین اسب و گاه تزیین صندوق‌های قدیمی در دوران گذشته استفاده می‌شده و به کسانی که به این کار مشغول بودند، سراج یا زین‌گر نیز می‌گفتند. ساخت چکمه‌های مردانه و زنانه چرمی از دوره باستان در ایران گسترش داشته‌است.

روستای زاغه در بیست و پنج کیلومتری غرب شهر همدان واقع شده است.این روستا یکی از ثروتمند ترین روستاها است.شغل اهالی روستا اغلب کشاورزی،رانندگی ماشین سنگین،تریلی سازی، آهنگری و سراجی تولید کیف می‌باشد. زبان سکنه روستا ترکی آذربایجانی است.

در گذشته با توجه به شیوه زندگی مردم برای استفاده از حیوان‌هایی چون اسب، قاطر و شتر جهت حمل و نقل و جابجایی، سراجی یکی از اصلی‌ترین حرفه‌ها محسوب می‌شده زیرا عمده تولیدات سراج‌ها در گذشته، زین و افسار بوده‌است.

سعید شمس انصاری در سال ۱۳۱۴ خورشیدی در تهران در خانواده‌ای متدین و هنر دوست دیده به جهان گشود. پدرش در شغل سراجی (کیف و چمدان) مشغول به کار بود.

سراجی هنری دستی و قدیمی در ایران است که در آن با استفاده از کار بر روی چرم، انواع کیف، کمربند، زیورآلات، زین اسب و حتی تزئینات صندوق‌های قدیمی را می‌سازند.

از بیشترین طوایف ساکن در این شهر می توان به صالحی، محمودی، محبی، مرشدی و سراجی اشاره‌کرد.