لغت نامه دهخدا
ذات الثری. [ تُث ْ ث ِ ] ( اِخ ) جایگاهی است منسوب به ثری.
ذات الثری. [ تُث ْ ث ِ ] ( اِخ ) جایگاهی است منسوب به ثری.
جایگاهی است منسوب به ثری.
💡 گر نه تحت الثری ست جای شما چون ندارد زمین سرای شما
💡 بیک بازی سوی تحت الثری برد برونق رفته کاری چون ثریا
💡 دشمنانشرا بود اصل مقر تحت الثری دوستانشرا بود خاک قدم چرخ اثیر
💡 از کجا آمد خبر برگو تورا از فراز عرش تا تحت الثری
💡 فاش مکن فاش تو اسرار عرش در سخنی زاده ز تحت الثری
💡 جاه بدخواه تو از ادبار در تحت الثری رایت اقبال نگذشته از چرخ اثیر