خلا واژگانی

واژگانی از لحاظ معنایی، از هنگامی که در قرآن استفاده شدند؛ یعنی زمان نزول در یک معنا بودند و بعد از نزول دچار تحوّل معنایی شدند و تغییر یافتند. در عرف قرآن، کاربرد برخی واژه‌ها با کاربرد رایج آن نزد متشرّعه متفاوت است؛ زیرا عوامل متعدّد فرهنگی و زبانی در کاربردهای عرف متشرّعه تأثیر داشته‌است. کاربردهای مکرّر این واژه در میان عرف، در یک معنا نباید مانع دقّت در کاربردهای خاصّ قرآنی آن واژه گردد.

در اندازه ۱۳۷۴ وام‌واژه زبان فارسی در زبان ترکی استانبولی وجود داردکه البته تعداد این وام‌واژه‌ها در زبان ترکی عثمانی بیشتر از تعداد کنونی بوده است که پس از سیاست‌های زبانی مصطفی کمال آتاترک که از سال ۱۹۲۳ آغاز شد، تلاشی بر این شد که برخی از وام واژگان فارسی و زبان‌های دیگر با واژگانی نو ساخته در ترکی جایگزین شود.

بیشتر وام‌واژه‌های این زبان از یک زبان آفروآسیایی مهم دیگر، یعنی عربی آمده‌اند. این امر ناشی از ارتباطات گستردهٔ اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، و مذهبی‌ای بوده که بین مردم سومالی و مردمان نزدیک در شبه جزیرهٔ عربستان وجود داشته. علاوه بر این، در دوران استعمار واژگانی از انگلیسی و ایتالیایی نیز به این زبان وارد شده‌اند.

شمس قیس رازی ازهای وصلی در برابرهای اصلی نام برده است. وی دربارهٔ «های وصلی» یا زاید و واژگانی پایان‌یافته با این‌گونه «ها» (ـه/ه) نگاشته است:

هر چند گونه زبانی روستای زیارت دارای حالت کُنایی (ارگاتیو) نیست اما بقایایی محدود از وجود یک ساخت کهن کنایی در آن به چشم می‌خورد. گویش زیارتی به شدت تحت تأثیر زبان فارسی است و این تأثیر در تمام سطوح صرفی، نحوی و واژگانی این گویش مشاهده می‌شود. این گویش ولی همچنان هویت طبری خود را حفظ کرده که به ویژه در نظام فعلی آن به روشنی قابل مشاهده است.