معنی خرقه ٔ ملون

لغت نامه دهخدا

خرقه ملون. [ خ ِ ق َ / ق ِ ی ِ م ُ ل َوْ وَ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) رجوع به «خرقه در نزد صوفیان » شود.

اختیار خرقه ملون بجهت صلاحیت قبول او ساخ و تفریغ خاطر اهل معاملات و مراقبات و از اهتمام بمحافظت جامه سپید و اشغال بغسل آن از جمله مستحسنات مشایخ است.

شد جوانی پیش پیری سالخورد التماس خرقه ای از پیر کرد

عشق ما را از خودی بیزار کرد آتش اندر خرقه و زنار کرد

ساقی بیار جامی بر فرق ما فرو ریز این خرقه در بر ما لطفی کن و بشویش

پیر خرابات هین از جهت شکر این رو گرو می‌بنه خرقه و دستار من

دعوی پاک دلی دارم بر صدق مقال هست آلودگی خرقه گواه عجبی