حصار زیرک

بی‌ثمری حصار شد در چمن امید ما طرهٔ امن شانه‌زد سایهٔ برگ‌بید ما

ملک زمین آن تست ‌کوش‌ که از تیغ تو زیر نگین آوری مملکت نه حصار

چاکر درگاه او ماه سپهر آشیان بندهٔ فرمان او خسرو نیلی حصار

زین دستبردها چو نگین در حصار باش تا هست ملک حسن به زیر نگین تو

از میان برخاست دیوار حصار گلشن و گلزار گردید آشکار

ده و دو حصار است بر تیغ کوه که از دیدنش دیده گردد ستوه