حسن بن محبوب کافی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابوعلی حسن بن محبوب بن وهب بن جعفر بجلی، معروف به سرّاد، از بزرگان رجال شیعه و راویان نامور است.
وی، در شمار موالیان اعراب و نژاد از مردم سند هندوستان می برد. جد اعلای وی، وهب، از برده های جریر بن عبدالله بجلی، صحابی مشهور بود که در سال ۵۱ هجری، به درود حیات گفته است.وهب، در هنر زره بافی، استاد بوده، از این روی، به وی (سرّاد) و یا (زرّاد) می گفته اند و این لقب، بر تمام نسل وی گفته می شده است.آن گاه که وهب در خدمت مولای خود، جریر بن عبدالله بجلی، به حضور امیرالمؤمنین ] - علیه السلام- رسید، از حضرت تقاضا کرد:مرا از مولایم، جریر، خریداری بفرمایید، تا پیوسته و هماره در خدمت و همراه شما باشم. امیرالمؤمنین، خریدار غلام شد و مولای وی که با حضرت یکدل و یک رنگ نبود، در پاسخ آن سرور گفت:این برده آزاد است. من او را از قید بردگی آزاد کرده ام.چون نتوانست حرفِ خود را پس بگیرد، آزادی غلام قطعی شد و به امیرالمؤمنین پیوست، ولی ولاء عتق، یعنی وابستگی قانونی او به جریر بن عبدالله بجلی، برقرار ماند و نسل وی، به عنوان: مولای بجلیه و مولای جریر، نام بُردار شدند.این گزارش را جعفر بن محمد بن حسن بن محبوب می دهد و افزون بر آن، از شکل و شمایل و ویژگیهای جسمی وی نیز یاد می کند: علی بن محمد القتیبی، قال حدثنی جعفر بن محمد بن الحسن بن محبوب، نسبة جده الحسن بن محبوب:ان الحسن بن محبوب، ابن وهب، ابن جعفر بن وهب، وکان وهب عبدا سندیاً مملوکا لجریر بن عبدالله البجلی و کان زرّاداً فصار الی امیرالمؤمنین -علیه السلام - وسأله ان یتباعه عن جریر، فکره جریر ان یخرجه من یده، فقال:الغلام حرّ قد اعتقته! فلما صحّ عتقه صار فی خدمة امیرالمؤمنین.ومات الحسن بن محبوب فی آخر سنة اربع وعشرین ومأتین وکان من ابناء خمس و سبعین سنة وکان آدم شدید الأدمة انزع سناطاً خفیف العارضین ربعة من الرجال یخمع من ورکة الأیمن. برابر این گزارش، حسن بن محبوب، گندمگون و تیره رنگ بوده و دو سوی پیشانی وی، مو نداشته، موهای سرش صاف و موهای صورت او، کم پُشت بوده است. از نظر استخوان بندی بدن، چهارشانه و از لگن خاصره سمت راست، می لنگیده است.وی، در اواخر سال ۲۳۴ه.ق. در حالی که حدود هفتاد وپنج سال سن داشته، دار فانی را وداع کرده است.
← توثیق ابن نجاشی
۱. ↑ اختیار معرفة الرجال، المعروف برجال الکشی، شیخ طوسی، ص۵۸۴، شماره ۱۰۹۴، دانشگاه مشهد.۲. ↑ رجال النجاشی، ابی العباس احمد بن علی النجاشی، تحقیق محمد جواد نائینی، ج۶، ص۴۰۶، شماره ۱۱۸۲، دارالاضواء، بیروت.۳. ↑ رجال، شیخ طوسی، ص ۴۰۸، اصحاب امام جواد - علیه السلام -، چاپ نجف.۴. ↑ الفهرست، شیخ طوسی، ص۴۶، شماره ۱۵۱، چاپ نجف.۵. ↑ الفهرست، شیخ طوسی، ص۴۷، شماره ۱۵۱، چاپ نجف.۶. ↑ الفهرست، شیخ طوسی، ص۲۳، شماره ۶۱.۷. ↑ تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، ج۱۰، فصل مشیخه، ص۵۶، دارالتعارف، بیروت.۸. ↑ معرفة الحدیث، محمد باقر بهبودی، ص۴۰، علمی و فرهنگی.۹. ↑ معانی الاخبار، شیخ صدوق، مقدمه عبدالرحیم ربانی شیرازی، ص۵۱، دارالمعرفة، بیروت. ۱۰. ↑ معجم رجال الحدیث، سید ابوالقاسم خویی، ج۷، ص۱۲۷، دار الزهراء، بیروت.۱۱. ↑ معجم رجال الحدیث، سید ابوالقاسم خویی، ج۷، ص۳۷۴.۱۲. ↑ امل الامل، شماره، ص ۸۱. ۱۳. ↑ الفهرست، شیخ طوسی، ص۴۶، چاپ نجف.۱۴. ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۵۸، شماره ۱۰۹۵.۱۵. ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۵۱۲، شماره ۹۸۹.۱۶. ↑ کافی، ثقة الاسلام کلینی، ج۸، ص۹۵، دارالتعارف، بیروت.
برگرفته از مقاله حسن بن محبوب کوفی - مجله فقه- دفتر تبلیغات اسلامی- شماره۳.
...

جمله سازی با حسن بن محبوب کافی

💡 راح بر طلعت محبوب بود راحت روح مونس و هم دم آن نیز که از دوست جداست

💡 تیم جوان به خاطر نوع بازی هجومی و تعداد گل‌های پرشماری که به ثمر می‌رساند، محبوب بود.

💡 صاحبدلی را گفتند: بدین خوبی که آفتاب است نشنیده‌ایم که کس او را دوست گرفته است و عشق آورده. گفت: برای آن که هر روز می‌توان دید مگر در زمستان که محجوب است و محبوب.

💡 صله ارحام اعمال انسان را پاكيزه و بلاها را از او دفع، و اموالش را بيشتر، عمرش رازياد، رزقش را وسيع، و محبوب خاندان خويش ‍ مى سازد پس از خدا بترسيد وصله رحم راانجام بدهيد.

💡 رنجرور در تمام دنیا خودرویی محبوب و ارزشمند است و طرفداران خاص خود را دارد.

💡 دل که پنهان است شوق لعل محبوبان درو غنچه بشگفته است اوراق گل پنهان درو