[ویکی فقه] تنبیه بر اطلاق، مقدم کردن یک لفظ برای اعلان اطلاق کلام؛ از اسباب تقدیم لفظ است. «تنبیه بر اطلاق» از اسباب تقدیم و تاخیر و به این معنا است که گوینده برای اعلام مطلق بودن کلامش، لفظی را مقدم می کند؛ ← مثال ۱. ↑ انعام/سوره۶، آیه۱۰۰. فرهنگ نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تنبیه بر اطلاق». ...
جمله سازی با تنبیه بر اطلاق
این نبوت همانطور که قبل از این اتفاق تحویل شد، احساسات و امیدهای پیامبر را که منتظر تسخیر بابل و تنبیه آن است، نمایان میکند. در بسیاری از شهرهای بزرگ اسرائیل به دلیل جایگاه کوروش در تاریخ یهودیان، خیابانی به نام او نامگذاری شده است که نمادی از رابطهٔ کهن یهودیان و ایرانیان است..
آن بار کژی بود که بی فایده عمری از عقل به تنبیه و ستم می طلبیدیم
ادبیات کودک را رهبری میکند و موجب تقویت اندیشه او میشود. راهنماییهای اخلاقی تنبیه یا #تشویق؛ # تربیت شخص؛ #ایجاداعتماد به نفس