تلی کران

لغت نامه دهخدا

تلی کران. [ ت َ ک َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان جلال ازرک است که در بخش مرکزی شهرستان بابل واقع است و 480 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

جمله سازی با تلی کران

چه بود اگر خلل افتاد بر کناره ملک شود کران مه و مهرگاه و گاه سیاه
در نهایت، یک دنباله «کران‌دار» است اگر از بالا و پایین کران‌دار باشد. به عبارتی دیگر:
میرفت بدریای غمش کشتی عمرم نا عاقبت کار فراقش به کران برد
درین ره گرم رو می‌باش لیک از روی نادانی نگر نندیشیا هرگز که این ره را کران بینی
ور ای دون که از دشت نیزه‌وران نبالد کسی از کران تا کران
را هنگامی کوچکترین کران بالا یا سوپریمم می‌نامیم که به ازای هر کران بالای دیگری چون
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال انبیا فال انبیا فال قهوه فال قهوه فال تاروت فال تاروت