تلسکوپ پرتو ایکس
دانشنامه عمومی
قسمت های اصلی این تلسکوپ را پردازش نور ( تمرکز یا برخورد ) تشکیل می دهد؛ که پرتوهای ورودی به تلسکوپ، و ردیاب؛ که اندازه گیر پرتو است را، جمع آوری می کند. انواع گوناگونی از طرح ها و فناوری های مختلف در این قسمت ها استفاده شده است.
بسیاری از تلسکوپ های موجود در ماهواره ها از چندین نسخه ردیاب یا آمیخته ای از سیستم های مختلف ردیاب تلسکوپ تشکیل شده اند که قابلیت های آن ها توانایی یکدیگر را، یا قسمت های ثابت یا جداشدنی دیگر را، افزایش داده یا تکمیل می کند ( مانند فیلترها، طیف سنج ها ) که بر کارایی های این ابزار می افزاید.
دانشنامه آزاد فارسی
در اخترشناسی، نوعی تلسکوپ طراحی شده برای دریافت امواج الکترومغناطیسی، در بخش پرتو ایکس طیف. از آن جا که پرتوهای ایکس را نمی توان به روش نور مرئی و با عدسی و آینه کانونی کرد، فنون جایگزین متنوعی برای تشکیل تصویر آن به کار می برند. از آن جا که پرتوهای ایکس در جوّ زمین نفوذ نمی کنند، تلسکوپ های پرتو ایکس را روی ماهواره ها، موشک ها، یا بالون های بلندپرواز مستقر می کنند.
جمله سازی با تلسکوپ پرتو ایکس
خروجی لایدار توسط یک تلسکوپ با قطر ۱۱ اینچ جمعآوری میشود و توسط یک آشکارساز
این تلسکوپ از ابزار هارپس استفاده میکند و حدود ۱۳۰ سیاره فراخورشیدی را کشف کردهاست. این تلسکوپ در سال ۲۰۱۲ توانست آلفا قنطورس بیبی را در منظومه آلفا قنطورس کشف کند که تنها ۴٫۴ سال نوری با ما فاصله دارد.
در سال ۱۹۱۹ وقتی که تلسکوپ هوکر ساختهشد، دیدگاه غالب این بود که کل جهان تنها کهکشان راه شیری است. با استفاده از تلسکوپ هوکر، ادوین هابل متغیرهای دلتا قیفاووسی را در کهکشانهای مارپیچی شناسایی کردهبود و در ۱۹۲۲–۱۹۲۳ ثابت نمود که سحابی زن برزنجیر و انجیسی ۶۰۴ کهکشانهای کاملی خارج از کهکشان ما هستند و در نتیجه ثابت کرد که جهان از چندین کهکشان تشکیل شدهاست.
