تعارض مدلول مطابقی و التزامی

[ویکی فقه] تعارض مدلول مطابقی و التزامی، تنافی مدلول مطابقی یک دلیل با مدلول التزامی دلیل دیگر را می گویند.
تعارض مدلول مطابقی و التزامی، به معنای تنافی میان مدلول مطابقی، دلیلی و مدلول التزامی دلیل دیگر است، مانند: تعارض مدلول مطابقی سخن پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم: «من اصبح جنبا فلا صیام له»؛ با مدلول التزامی آیه: ﴿اُحِلَّ لَکُمْ لَیْلَةَ الصِّیامِ الرَّفَثُ اِلی نِسائِکُمْ﴾ که مدلول مطابقی آن جواز آمیزش با همسر در شب های ماه رمضان است، که این جواز، تمام اجزای شب، حتی جزء آخر آن را هم شامل می شود و لازمه جواز نزدیکی کردن با همسر در جزء آخر شب، جواز ورود شخص با حالت جنابت در روز ماه رمضان است.دلالت مطابقی دلیل اول، روز کردن روزه دار را با حالت جنابت جایز نمی داند، ولی دلالت التزامی دلیل دوم آن را جایز می داند. در تعارض مدلول مطابقی و التزامی، مدلول مطابقی مقدم است.

💡 ۲ـ به کار بردن مضارع اخباری به جای مضارع التزامی

💡 در زبان فارسی دو دسته شناسه داریم: گذشته و حال. اما در زبان طبری سه دسته شناسه داریم: گذشته، حال ساده و حال التزامی.

💡 در زبان فارسی دو دسته شناسه داریم: گذشته و حال. اما در زبان طبری سه دسته شناسه داریم: گذشته، حال ساده و حال التزامی.

💡 ماضی بعید و ماضی التزامی با صفت مفعولی و صیغه‌های گذشته و التزامی «بودن» صرف می‌شوند، همچون «آهی بی» (آمده بود) و «آهی بو» (آمده باشد).

💡 در زبان فارسی دو دسته شناسه داریم: گذشته و حال. اما در زبان طبری سه دسته شناسه داریم: گذشته، حال ساده و حال التزامی.

💡 در زبان فارسی دو دسته شناسه داریم: گذشته و حال. اما در زبان طبری سه دسته شناسه داریم: گذشته، حال ساده و حال التزامی.