تبه ساختن

سوختن با تو مرا بر سر آتش سزد اما ساختن یک نفسم بی تو به فردوس نشاید

نمی توان ز سخن ساختن خموش مرا که چون صدف ز دهان است رزق گوش مرا

نه آسان است اخگر در گریبان ساختن پنهان نبیند روی راحت هر که پاس راز می دارد

نیست آسان خاطر جمعی پریشان ساختن می گذارد برق تا خود را به خرمن می زند

او ز روی حکمت این اضداد را ترکیب کرد بهر معجون ساختن می باید اجزا مختلف

گر به این دستور گردد دستگاه عیش تنگ صبح نتواند تبسم را مکرر ساختن