لغت نامه دهخدا
بلم جرک. [ ب َ ل َ ج َ رَ ] ( اِخ ) دهی از بخش مینودشت، شهرستان گرگان. سکنه آن 430 تن. آب آن از چشمه سار و محصول آن غلات و ابریشم است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
بلم جرک. [ ب َ ل َ ج َ رَ ] ( اِخ ) دهی از بخش مینودشت، شهرستان گرگان. سکنه آن 430 تن. آب آن از چشمه سار و محصول آن غلات و ابریشم است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
ده از بخش مینودشت شهرستان گرگان. آب از چشمه سار. محصول: غلات و ابریشم.
💡 این طایفه، نخست در منطقه دشتک سیستان سکونت داشته اند. حرفه اصلی آنان بلمرانی در حاشیه دریاچه هامون و ماهیگیری بوده است.
💡 بلم در دهانه رود تاقوس و در فاصله ۶ کیلومتری مرکز شهر لیسبون واقع شده است و تعدادی از بناهای شاخص لیسبون از جمله صومعه ژرونیمو و برج بلم در این ناحیه قرار دارند.
💡 حشم بلم، روستایی از توابع بخش احمدی شهرستان حاجیآباد در استان هرمزگان ایران است.
💡 توضیح اینکه شعر «آستارامیز» در روایتهای گوناگون نقل شده است و در کتاب «آستارا به روایت عکس و شعر» به کوشش داوود ملکزاده، روایتهای مختلف آن توضیح داده شده است. این کتاب در سال 1402 توسط انتشارات بلم منتشر شد.
💡 شهرهای ایکیتوس، پوکایپا، مانائوس، مدلین، گویانیا و بلم خواهرخواندههای تاراپوتو هستند.
💡 اسکلتی از یک جادوگر سطح آب را میشکافد و بلمران با این که از ترس میلرزد، اجازه میدهد اسکلت، سوار قایق شود. بلمران قول میدهد تلاش کند تا اسکلت به زندگی برگردد و اسکلت هم قول میدهد او را به کارآموزیاش بپذیرد.