بطی الانتقال

مشاهده ى خداوند با قلبى كه از هر مشهود ديگرى منزه است، معادل رفت و آمد نيست كه از انتقال و انفعال خبر مى دهد. از اين رو حضرت رضا عليه السلام درباره ى آيه ى و جاء ربك و الملك صفا صفا. (729) مى فرمايد: خدا به رفت و آمد ستوده نمى شود. زيرا او برتر از انتقال است. پس معناى آيه آن است كه امر پروردگار تو آمد و ملك نيز صف به صف آمدند؛ ان الله تعالى لا يوصف بالمجى ء والذهاب، تعالى عن الانتقال، انما يعنى بذلك و جاء اءمر ربك و الملك صفا صفا. (730) نيز درباره ى آيه ى سخر الله منهم... (731) و الله يستهزى بهم... (732) و و مكروا و مكر الله... (733) و يخادعون الله و هو خادعهم (734) مى فرمايند: خداوند مسخره و مكر و خدعه نمى كند، بلكه جزاى سخره گرى و مكر و فريب آنان را مى دهد و مجازاتشان مى كند. خدا از آنچه ظالمان مى گويند، بسيار بلند مرتبه تر است؛ ان الله تعالى لا يسخر و لا يستهزى و لايمكر و لايخادع، و لكنه تعالى يجازيهم جزاء السخرية و جزاء الاستهزاء و جزاء المكر و الخديعة، تعالى الله عما يقول الظالمون علوا كبيرا. (735)

87-  ((هيچ جايى خالى از او نيست، و هيچ جايى او را در خود نگيرد و به جايىنزديكتر از جاى ديگر نيست )) اصول كافى، ج 1، ص 125، ((كتاب التوحيد)) ((بابالحركة و الانتقال ))، حديث 3.