بخشایش امدن

أَمْ عِنْدَهُمْ خَزائِنُ رَحْمَةِ رَبِّکَ یا نزدیک ایشان است خزینه‌های بخشایش خداوند تو، الْعَزِیزِ الْوَهَّابِ (۹) خداوندی بزرگ توان فراخ بخش.

ور ایدونک بخشایش آرد رواست همان کرد باید که او را هواست

هیچ دست آویزم آن ساعت که ساعت در رسد نیست الا آن که بخشایش کند پروردگار

بخششت عامست و می‌بخشی سزای هر کسی گر به بخشایش سزاوارم، خداوندا، ببخش

که بخشایش شاه از آن برتر است فراوان چو تو چاکرش بر در است

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان‌