بر پایهی روایات اسلامی، حضرت نرجس خاتون، والا مقامترین بانوی کنیزان و مادر گرامی حضرت مهدی است. این عنوان والا سیدهالاماء که به معنای سرور و بانوی کنیزان است، جایگاه رفیع و بیهمتای ایشان را در میان بندگان صالح خداوند نمایان میسازد. در سخنی گوهربار از امام حسن مجتبی در شأن ایشان آمده است: «نهمین فرزند برادرم حسین، پسر بانوی کنیزان است. خداوند عمر او را در دوران غیبتش طولانی میگرداند و سپس به قدرت بیمنتهای خویش، او را در چهرهی جوانی برومند و چهلساله ظاهر میسازد». این بیان، هم به انتساب حضرت ولیعصر به مادری والاقدر اشاره دارد و هم بر قدرت مطلق پروردگار در تحقق وعدههایش تأکید میکند. این توصیف، علاوه بر بیان شرافت و عظمت وجودی مادر امام زمان، درس بزرگی برای مؤمنان است که در دوران انتظار، با ایمانی راسخ، قدرت الهی را در به ثمر رساندن هر امری هرچند که در نگاه بندگان ناممکن نماید باور داشته باشند و بدانند که ظهور آن حضرت، خود نمایشی از قدرت بیپایان خداوند متعال بر همهی شئون هستی خواهد بود. منبع: پایگاه اینترنتی «یاران انتظار»، بازیابی در ۲۷ مرداد ۱۳۹۲.
بانوی کنیزان
دانشنامه اسلامی
بانوی کنیزان، سایت یاران انتظار، بازیابی: 27 مرداد 1392.
جمله سازی با بانوی کنیزان
کنیزان منند اینان که بینی که در خلوت تو با ایشان نشینی
که گر خسرو کند زین گونه احسان کنیزی باشم او را از کنیزان
غلامان دست و پایش بوسه دادند کنیزان پیش رویش سر نهادند