بادنجان بیک

لغت نامه دهخدا

بادنجان بیک. [ دَ ب َ / ب ِ ] ( اِخ ) یکی از امرا و ارکان دولت بابری ( ظهیرالدین محمد ). رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 524 شود.

فرهنگ فارسی

از امرای دولت بابری

جمله سازی با بادنجان بیک

بادنجان یا بادمجان یا باتنگان، گیاهی خوراکی از تیرهٔ بادنجانیان است که یک گل هست. به نظر می‌رسد که این گیاه بومی هندوستان بوده‌است. این گیاه در تمام مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری رشد می‌کند. ارتفاع آن به ۴۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر نیز می‌رسد.
مقدوس یا مکدوس نوعی بادنجان پرورده برمبنای روغن زیتون است که بخشی از آشپزی کشورهای سرزمین شام (اردن، لبنان، دولت فلسطین، اسرائیل، سوریه) را تشکیل می‌دهد.
باروت به گفته دهخدا همان «بارود» است و می‌گوید در برهان قاطع آمده: به سریانی، شوره را «بارود» گویند… ترکیب شوره را با گوگرد و زغال چوب بید یا بادنجان یا هر چوبی که زغالش خوب بسوزد باروت نامند.
بادنجان از نظر طبقه‌بندی گیاه‌شناسی بین سته‌ها قرار گرفته‌است. این گیاه دارای تخم‌های نرم و کوچک زیادی است که علی‌رغم خوردنی بودن تلخ هستند چون مانند تنباکو دارای آلکالوئید نیکوتین هستند.
در يكى از ملاقاتهاى او و سفير روس حادثه جالبى رخ داد و آن اينكه: وزير مختارروسيه درباره مرزهاى ايران با روسيه تقاضاى نامناسبى داشت، او را براى امير كبيرترجمه كردم. امير كبير فرمود: به وزير مختار بگو هيچ كشك و بادنجان خورده اى ؟
بادنجان جای خاصی در فولکلور دارد. در فولکلور سنتیِ ایتالیاییِ سدهٔ سیزدهم، بادنجان می‌تواند موجب دیوانگی شود. در مصر سدهٔ نوزدهم، گفته می‌شد: در فصل تابستان و فراوانی بادنجان، دیوانگی «رایج‌تر و خشن‌تر» می‌شود.