افران تیدس

لغت نامه دهخدا

افران تیدس. [ اِ دِ ] ( اِخ ) از غیب گویان ایران باستان که در عصر خشایارشا میزیست. رجوع به ایران باستان ج 1 ص 824 شود.

فرهنگ فارسی

از غیب گویان ایران باستان که در عصر خشایارشا میزیست.

جمله سازی با افران تیدس

برخی باور دارند که این احتمال وجود دارد برخی از یهودیان پس از تخریب معبد اول در سده ششم پیش از میلاد یا تخریب معبد دوم در سده اول م. به آفریقای شمالی فرار کرده باشند. همچنین ممکن است که آنها با قایق‌های فنیقی (۱۵۰۰ پیش از میلاد – ۵۳۹ پیش از میلاد) وارد شده باشند. یک نظریه وجود دارد که ابن خلدون آن را پشتیبانی می‌کند، مبنی بر اینکه یهودیان، مراکشی بومی و از قوم بربر بودند که به یهودیت گرویدند، اگرچه هنوز سؤال در مورد اینکه چه کسی آنها را به یهودیت تبدیل کرده‌است، باقی است و این نظریه توسط اکثر محققان رد شده‌است.اسکان یهودیان در افران اطلس-صغیر، به ۳۶۱ سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد و اعتقاد بر این است که این جامعه قدیمی‌ترین جامعه یهودی در مراکش کنونی است.