گرومباتس

لغت نامه دهخدا

گرومباتس. [ گ ِ ت ِ ] ( اِخ ) از جمله پادشاهان خیونیتهاست که مردی عاقل بود و بواسطه فتوحاتی که کرد شهرت یافت. رجوع به یسنای پورداود ج 1 ص 63 شود.

جمله سازی با گرومباتس

گرومبات، پادشاه کیداری، که توسط آمیانوس مارسلینوس ذکر شد باعث نگرانی ایرانیان شد. بین سال‌های ۳۵۳ تا ۳۵۸ میلادی، خیونی‌ها به فرماندهی گرومباتس به همراه سایر قبایل چادرنشین به مرزهای شرقی امپراتوری شاپور دوم حمله کردند. پس از کشمکشی طولانی، آنها مجبور به انعقاد صلح شدند و پادشاه آنها گرومبتس، شاپور دوم را در جنگ با رومیان همراهی کرد.
"ما در زیر خود دیدیم که سراسر سرزمین پر از سربازان بی شماری بود که شاه (شاپور دوم) پیاشپیش آنها و در لباسی باشکوه می درخشید. نزدیک او در سمت چپ، گرومباتس، پادشاه چیونیتاها، مردی با قدرت متوسط، و با اندام های چروکیده، اما با عظمت خاص و با شکوهی پیروزی های بسیار متمایز است.»