لغت نامه دهخدا پولادتن.[ ت َ ] ( ص مرکب ) که تن سخت و قوی دارد: همه خیل کابل شدند انجمن بر آن کشته پیلان پولادتن.اسدی.
فرهنگ عمید آن که تن سخت و اندام قوی دارد: همه خیل کابل شدند انجمن / بر آن کشته پیلان پولادتن (اسدی: ۲۳۱ ).
فرهنگ فارسی ( صفت ) آنکه تن سخت دارد کسی که بدن قوی دارد: [ همه خیل کابل شدند انجمن بر آن کشته پیلان پولادین.] ( گرشاسب نامه )