نمای متوسط

نمای متوسط یکی از تکنیک‌های رایج در فیلم‌سازی و عکاسی است که به نوع خاصی از قاب‌بندی اشاره دارد. در این نوع نما، سوژه معمولاً از کمر به بالا یا از زانو به بالا در کادر قرار می‌گیرد و جزئیات بیشتری از سوژه و محیط اطراف آن در مقایسه با نمای نزدیک (Close-Up) و نمای دور (Long Shot) قابل مشاهده است.

ویژگی‌ها و کاربردها

نسبت به سوژه: در این تکنیک، سوژه به طور واضح در کادر قرار دارد و جزئیاتی از چهره و بدن آن قابل مشاهده است. این نما از ناحیه کمر یا زانو به بالا گرفته می‌شود.

توازن بین سوژه و محیط: این نوع نما به تعادل بین نمایش سوژه و نمای پس‌زمینه کمک می‌کند. بیننده می‌تواند همزمان احساسات سوژه و موقعیتش را درک کند.

استفاده در دیالوگ‌ها: نمای متوسط اغلب در صحنه‌های دیالوگ و تعاملات میان شخصیت‌ها استفاده می‌شود. این نما به بیننده این امکان را می‌دهد که به راحتی تعاملات را دنبال کند و ارتباطات عاطفی را بهتر درک کند.

مزایای استفاده از نمای متوسط

احساس نزدیکی: این نما احساس نزدیکی و صمیمیت بیشتری نسبت به سوژه ایجاد می‌کند و بیننده می‌تواند با شخصیت‌ها ارتباط بهتری برقرار کند.

جزئیات بیشتر: در مقایسه با نمای دور و نزدیک، این نما جزئیات بیشتری از سوژه و حالات چهره آن را به نمایش می‌گذارد، که می‌تواند در انتقال احساسات و واکنش‌ها مؤثر باشد.

قابلیت ترکیب با نماهای دیگر: نمای متوسط به راحتی می‌تواند با نماهای نزدیک و دور ترکیب شود تا تنوع بصری بیشتری به داستان بدهد.

فرهنگستان زبان و ادب

{medium shot} [سینما و تلویزیون] نمایی که حد میانی نمای دور و نمای نزدیک است

ویکی واژه

نمایی که حد میانی نمای دور و نمای نزدیک است.

جملاتی از کلمه نمای متوسط

پس از این در سال ۱۹۱۶ دیوید وارک گریفیت کارگردان آمریکایی در فیلم «تعصب» با تدوین نماهای درشت صورت و دستِ زنِ قهرمان داستان، مخاطب را در تجربه حسی او شریک می‌کند و الفبای سینما و نقش نمای متوسط و درشت را در بیان سینمایی و تدوین نشان می‌دهد..
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم