معنای اسمی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] معنای اسمی، معنای دارای استقلال ذاتی می باشد.
معنای اسمی، مقابل معنای حرفی بوده و عبارت است از هر معنایی که برای افاده معنا استقلال ذاتی داشته و برای این منظور، تابع معنای دیگری نیست، مانند: معنای ابتدائیت که از کلمه «الابتدا» به دست می آید؛ به خلاف ابتدائیتی که مدلول حرف «مِن» است و تا معنای دیگری به آن ضمیمه نشود فهیمده نمی شود؛
← مثال
نکته اول:معنای اسمی به هر معنای مستقلی اطلاق می شود و شامل معنای اسم و فعل مقابل جمله فعلی، هر دو، می شود؛ به خلاف مدلول حروف و هیئت ها که معنای حرفی اند.
تفاوت معنای اسمی و حرفی
نکته دوم:تفاوت معنای اسمی و حرفی، همان استقلال در معنای اسمی و تبعیت در معنای حرفی است.
عناوین مرتبط
...

جمله سازی با معنای اسمی

در یونان باستان، diadochos اسمی است (عنوان یا صفت) که از فعل، diadechesthai، «به معنای موفق به»، ترکیبی از dia- و dechesthai، «به معنای دریافت کردن» تشکیل شده‌است. مجموعه کلمه آن مستقیماً از زبان هندواروپایی و کلمه *dek-، «به معنای دریافت» می‌آید، که اشکال ماهوی آن از درجه o، *dok- است. برخی از معانی مهم انگلیسی آن عبارتند از: تلاش، «آموزش دریافت شده»، شایسته، «مناسب برای دریافت»، یا معانی متناقض مانند «ضد آنچه دریافت می‌شود.» پیشوند dia- معنی را کمی تغییر می‌دهد تا یک انتظار اجتماعی به دریافت شده اضافه کند. دیادوخوس نیز به معنای کسی است که انتظار دارد چیزی را دریافت کند.
سُها اسمی عربی است. اگر آن را به صورت سُهیٰ به عنوان اسمی مشتق (دارای ریشه فعلی) در نظر بگیریم، صیغه مجهول از ریشه سَهَوَ، به معنای فراموش شده است. شاید به دلیل نور کمی که داشته‌است در آسمان شب، به فراموشی سپرده شده‌است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
اندر یعنی چه؟
اندر یعنی چه؟
سعادت یعنی چه؟
سعادت یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز