[ویکی فقه] محمد چیوی زاده، یکی از افراد مشهور خاندان چیوی زاده و از صاحب منصبان قضاوت در دوره عثمانی بود. محمد، پسر محمد چیوی زاده، شاگرد و داماد شیخ الاسلام صنع اللّه افندی بود. وی از ۱۰۱۲ به تدریس پرداخت و در ۱۰۱۹ مدرّس یکی از مدارس سلیمانیه شد. قضاوت چیوی زاده در فاصله سال های ۱۰۱۹ تا ۱۰۴۳ به قضاوت شام، قاهره، غَلَطه (گالاتا)، بورسه، ادرنه و استانبول رسید. محمد چیوی زاده در ۱۰۴۹ و ۱۰۵۶، هر بار به مدت چند ماه، قاضی عسکر آناطولی و در ۱۰۵۷ قاضی عسکر روم ایلی شد. وی در ۱۰۵۸ از این سمت برکنار گردید. وفات او در ۱۰۶۰ یا ۱۰۶۱ درگذشت.
جمله سازی با محمد پسر محمد چیوی زاده
بنای نخستین این آرامگاه را محمد پسر زید داعی علوی در نیمه دوم قرن سوم هجری قمری برابر با با قرن نهم میلادی تعمیر اساسی کرد. در گاه اصلی ورودی آن که در شمال آرامگاه قرار دارد به فرمان پادشاهان خاندان بویه و سپس با تلاش مجدالملک قمی ساخته شد.
ابوطالب هم پذيرفت و از آن روز محمد پسر بچه يتيم و دوست داشتنى عبدالله،به خانه عمويش ابوطالب آمد و تحت سرپرستى او قرار گرفت.
شاه اسماعیل صفوی در سال ۹۱۴ هجری به هویزه رفت و حکمران آنجا را مغلوب و عده کثیری از مشعشعیان را کشت و سرزمین‌های آن‌ها را به تصرف خود درآورد. پس از تسلط نیروهای شاه اسماعیل صفوی بر خوزستان حکومت شوشتر و دزفول به شیخ محمد و حاج محمد پسران ملا قوام‌الدین که به خاندان رعناشی معروف بودند سپرده شد.
گروهى از مردم نيشابور، اجتماع كردند. محمد پسر على نيشابورى را انتخاب نمودند وسى هزار و پنجاه هزار درهم و مقدارى پارچه به او دادند تا در مدينه محضر امام موسىبن جعفر عليه السلام برساند.
نزد مسلمانان فارسی زبان، «رسول خدا» به‌طور خاص به محمد پسر عبدالله گفته می‌شود زیرا در اعتقاد مسلمانان و بر اساس قرآن، محمد فرستاده و پیامبر خداوند است