قاعده المورد لا یعمم و لا یخصص

سپس مى گويد: راه نجات منحصر در دو چيز است آنها كه ايمان بياورند و خويشتن رااصلاح كنند (و عمل صالح انجام دهند) نه ترسى از مجازاتهاى الهى دارند، و نه غم واندوهى از اعمال گذشته خود (فمن آمن و اصلح فلا خوف عليهم و لا هم يحزنون).

در كنار حرمسراى او مسجدى بود، زمزمه ناله اى از ميان مسجد شنيد جلو رفته ديد مردىسر بر زمين نهاده مى گويد خدايا محمد در بروى مظلومان بسته و با نديمان خود درحرمسرا نشسته است (يا من لا تاءخذه سنة و لا نوم ).

اللهم يا مالك الموت طيبنى للموت و اصلحنىقبل الموت و ارحمنى عند الموت و هون على سكرات الموت و لا تعذبنى بعد الموت وارضنى الى ملك الموت يا فاطر السموات و الارض انت و ليى فى الدنيا و الاخره.

459- و اما حق اللسان فاكرامه عن الخنى و تعويده على الخير و حمله على الادب واجمامه الا لموضع الحاجة و المنفعة للذين الدنيا و اعفاره عنالفضول الشنعة القيلة بعقله حسن سيرته فى لسانه و لا قوة الا بالله العلى العظيم

وقتى انسان مرد ديگر دفتر اعمالش بسته مى شود چه خوب باشد و چه بد و امكان انجاماعمال باقى نمى ماند زيرا: (( ((اليوم عمل و لا حساب و غدا حساب و لاعمل )). )) لذا امام دستور مى دهد آرزوى زندگى وطول عمر داشته باشيم تا آن را صرف كار نيك و به دست آوردن ذخيره اخروى كنيم.