عرش جسمانی

عقاید «کرامّیه» را عبد القاهر بغدادی به نحو مستوفی در کتاب «الفرق بین الفرق» آورده که ملخّص آن این است: ابن کرام پیروانش را به جسمانی دانستن پروردگار خویش می‌خواند و می‌پنداشت که او جسم است و از زیر و از آن سوی به عرش برمی‌خورد حد و نهایت دارد و این مانند گفتار «ثنویه» که گفتند: پروردگارشان نوری است از آن سو که بتاریکی پیوندد متناهی می‌باشد اگر چه از پنج سوی دیگر بی‌کران و متناهی است.