لغت نامه دهخدا
حرف دانی. [ ح َ ف ِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) اهل جفر هفت حرف از حروف ظلمانی را بدین لقب خوانند. رجوع به حرف نورانی شود.
حرف دانی. [ ح َ ف ِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) اهل جفر هفت حرف از حروف ظلمانی را بدین لقب خوانند. رجوع به حرف نورانی شود.
اهل جفر هفت حرف از حروف ظلمانی را بدین لقب خوانند
💡 مرا در دل خلید این نکته از مرد ادا دانی ز معشوقان نگه کاری تر از حرف دلاویز است
💡 دانی سخنت شکسته چون میآید یا حرف زبان تو زبون میآید