تاریخ الاسماعیلیه و فرق الفطحیه الواقفیه القرامطه الدروز و النصیریه

این کتاب به بررسی فرقه اسماعیلیه و شاخه‌های مختلف آن از جمله فطحیه، واقفیة، قرامطه، دروز و نصیریه می‌پردازد. اسماعیلیه از فرقه‌های منشعب از شیعه است که عقاید و رفتارهای خاصی دارند و در بسیاری از کشورها از جمله ایران، هند، پاکستان و کشورهای خاورمیانه و آفریقا حضور داشته‌اند. کتاب با ارائه مقدمه و فصل‌بندی دقیق، به شرح تاریخ و تحولات این گروه‌ها می‌پردازد.

یکی از ویژگی‌های اسماعیلیه، تأکید بر پیروی از اهل بیت و جایگاه ویژه خلفای خود در خاندان رسالت است. آن‌ها با تأویل ظواهر دینی و تفسیر عمیق متون، خود را از سایر فرق شیعه متمایز می‌کردند و امامت را از امام کاظم(ع) به فرزندش اسماعیل مرتبط می‌دانستند. این تفاسیر و تأویل‌ها از پایه‌های اصلی اعتقادات این فرقه به شمار می‌رود.

شاخه‌های اسماعیلیه مانند فطحیه، واقفیة، قرامطه، دروز و نصیریه هر یک ویژگی‌ها و تاریخچه خاص خود را دارند و در دوره‌های مختلف تاریخی نقش‌های سیاسی، اجتماعی و مذهبی ایفا کرده‌اند. مطالعه این کتاب کمک می‌کند تا هم پیشینه تاریخی و هم تفاوت‌های عقیدتی میان این فرقه‌ها شناخته شود و فهم دقیق‌تری از جریان‌های شیعی منشعب از اسماعیلیه به دست آید.

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] تاریخ الإسماعیلیة و فرق الفطحیة، الواقفیة، القرامطة، الدروز و النصیریة، اثر آیت‎الله جعفر سبحانی، کتابی است که به اسماعیلیه و فرق منشعب از آن پرداخته است.
کتاب از یک مقدمه، هجده فصل و یک خاتمه تشکیل شده است.
اسماعیلیه یکی از فرقه‎های منشعب از شیعه است که فعالیت آن‎ها در بسیاری از کشورها از قبیل هند، پاکستان، یمن، سوریه، لبنان، افغانستان، کشورهای آفریقایی و ایران بوده است. اسماعیلیه خود به فرقه‎هایی تقسیم می‎شوند:
نویسنده در فصل اول می‎گوید: مذهب اسماعیلیه دارای آراء و عقایدی است که در این فصل به خلاصه آن‎ها اشاره می‎شود و در فصول بعد ‎تفصیلا بیان می‎گردد.
اسماعیلیه، همچون بسیاری از انقلاب‎های ضد اموی، با شعار دوستی و پیروی از اهل‎بیت آغاز گردید و از افتخارات آن‎ها وابستگی خلفای آن‎ها به خاندان رسالت و نبوت بود؛ به‎گونه‎ای که نام حکومت خود را فاطمیون نهادند و هدف از این نام‎گذاری تحریک احساسات بود؛ با این حجت که فرزندان، فضائل پدرانشان را به ارث می‎برند و اینکه تکریم خاندان رسول خدا، همان تکریم رسول خداست.
تأویل ظواهر و حمل آن‎ها برخلاف آنچه در عرف متشرعه از آن‎ها متبادر می‎شود، از خصوصیات بارز و از پایه‎های اصلی این فرقه بشمار می‎رود؛ به‎گونه‎ای که اگر این نباشد، تمایزی از سایر فرق شیعه ندارند، جز صرف امامت از امام کاظم(ع)، به برادرش اسماعیل.