باد گرفتن

اين جمله نظير جمله معترضه اى است كه به منظور احقاق حقى كه در وسط كلام پيش آمدهذكر گرديده، تا آن حق فوت نشود، پس ‍ جمله نامبرده مقصود اصلى نيست، و اما آن حقىكه پيش آمده عبارت است از حق تعظيم خدا، چون يكى از ادب ها كه همواره كلام خداى تعالىرعايتش مى كند اين است كه هر جا نامى از خدا برده مى شود، و موردى است كه شنونده ازصفات افعال خدا چيزى تصور مى كند كه لايق به ساحت مقدس او نيست، بلافاصله درهمانجا آن تصور را دفع مى كند، نظير آيه شريفه: (قالوا اتخذ اللّه ولدا سبحانه)، كه چون سخن از فرزند گرفتن خدا بود،قبل از هر چيز كلمه (سبحانه ) را آورد، و به وجهى نظير آيه: (و قالت اليهوديداللّه مغلولة، غلت ايديهم )، بعد از نقل سخن يهود كه گفتند دست خدا بسته است،بلافاصله فرمود: (بسته باد دست آنان ).