ابوالحسن بنیصدر، نخستین رئیسجمهور ایران پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ بود. او در 2 فروردین ۱۳۱۲ در شهر همدان به دنیا آمد و در دانشگاههای فرانسه تحصیلات خود را در رشته اقتصاد و علوم سیاسی ادامه داد. بنیصدر در دوران انقلاب اسلامی به عنوان یکی از چهرههای اصلی مخالف رژیم شاه شناخته میشد و پس از پیروزی انقلاب، به عنوان نماینده مردم همدان به مجلس شورای اسلامی راه یافت.
در سال ۱۳۵۸، او به عنوان نخستین رئیسجمهور ایران انتخاب شد. دوره ریاستجمهوری او با چالشهای زیادی از جمله جنگ ایران و عراق و تنشهای داخلی همراه بود. بنیصدر به دلیل اختلافات با دیگر مقامات نظام، به ویژه با امام خمینی و دیگر اعضای شورای انقلاب، در نهایت در سال ۱۳۵۹ از مقام خود برکنار شد و به فرانسه فرار کرد. او تا پایان عمر در خارج از کشور زندگی کرد و در 17 مهر ۱۴۰۰ در پاریس درگذشت.