دعای روز ششم ماه رمضان

[ویکی فقه] دعای روز ششم ماه رمضان، متضمن معارفی همچون دوری از خواری و عذاب و خشم خداوند و طلب بخشش از خدا است.
اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنی فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ وَلاتَضْرِبْنی بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ وَزَحْزِحْنی فیهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِکَ بِمَنِّکَ وَاَیادیکَ یا مُنْتَهی رَغْبَةِ الرّاغِبینَ خدایا در این ماه به خاطر دست زدن به نافرمانیت خوارم مساز و تازیانه های عذابت را بر من مزن و از موجبات خشمت دورم بدار با منت و بخششت بر من ببخشای ای نهایت آرزوی آرزومندان. جمله ذرات زمین و آسمان لشگر حق اند گاه امتحان، برخی از گناهان خدا را به غضب می آورد و خدا قسم می خورد که دیگر آن شخص گناهکار را نیامرزد.
شرح فرازهای دعا
«اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنی فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ»هر انسانی هنگامی که معصیت پروردگار خویش را می نماید یقیناً با اصرار بر آن معصیت، روزی، خوار و ذلیل خواهد شد چرا که معصیت نمودن ذات اقدس الهی، به جنگ برخاستن با اوست، به طوری که خداوند امر به عملی می نماید و در مقابل بنده ای از آن سرپیچی می نماید که در آن هنگام است که آن بنده در مقابل قدرت پروردگار عالمیان خوار و ذلیل خواهد شد. اما آن رئوفیت و رحمانیت خداوند است که از بندگان خویش به سرعت راضی گشته و آن ها را عفو می نماید به طوری که در دعای ابوحمزه ثمالی می خوانیم که: انت الهی وسع فضلا و اعظم حلما من ان تقایسنی بفعلی و خطیئتی و فالعفو، العفو، العفو (خدایا) تویی معبود من، فضل تو گسترده تر و حلم تو بزرگ تر از آن است که مرا با عمل و خطایم بسنجی پس (از تو طلب عفو و بخشش دارم) مرا ببخش، مرا ببخش، مرا ببخش. پس در این روز ما هم از خداوند می خواهیم که ما را به واسطه گناهانی که در هر لحظه از عمرمان انجام می دهیم خوار و ذلیلمان ننماید و گناهان ما را بیامرزد.اهل گناه و لو اگر تحصیلات عالی رتبه دانشگاهی هم داشته باشد و لباس های فاخر به تن کند، باز هم خوار است. اما بندگی خدا را کردن باعث می شود تا محبت آن شخص به مقدار بسیار زیادی در دل دیگران باشد: قرآن می گوید: «اِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا؛ یعنی هر که ایمان بیاورد و عمل صالح بکند، ما هم دوستی اش را در دل مردم می افکنیم. مردم اهل عمل را دوست دارند.»«اهدنا الصراط المستقیم؛ (خدایا) ما را به راه راست هدایت نما، صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولضالین راه کسانی که بر آنان انعام فرموده ای نه راه کسانی که بر آنان غضب نموده ای و نه گمراهان»
نتیجه گناه
تازیانه عذاب، نتیجه گناه انسان است «وَلاتَضْرِبْنی بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ» چه زمانی قهر خداوند انسان را می گیرد؟خداوند بالاتر از آن است که ما بخواهیم در مورد صفات او صحبتی کنیم اما این را باید بدانیم هنگامی انسان مورد قهر الهی قرار می گیرد که دائماً به سرپیچی از دستورات الهی پرداخته و معصیت او را انجام دهد و ما این را باید در نظر داشته باشیم که خداوند هیچ نیازی به اطاعت و فرمان برداری بندگانش ندارد چرا که او بی نیازترین بی نیازان است «الله الصمد؛ خداوند بی نیاز است» و قهر الهی برای این است که انسان خود را شناخته و به سیر کمالات و خودسازی بپردازد تا به درجات عالی انسانی برسد چرا که اگر انسان رها گذاشته می شد تا به هر کاری که می خواست دست زند، آنگاه بود که دیگر هیچ انسانی با انسانیت در روی زمین زندگی نمی کرد.«ولولا فضل امه علیکم و رحمته لکنتم من الخاسرین؛ واگر فضل و رحمت خداوند شامل حال شما نبود هر آینه از زیان کاران بودید» و نباید این را فراموش کنیم که خداوند، ما را برای اینکه نافرمانی او را کنیم نیافریده است بلکه «وما خلقت الجن والانس الا لیعبدون؛ و ما خلق نکردیم جن و انس را مگر ما را به یکتایی پرسش کنند» پس انسان جاهل و نادان چگونه از پروردگار خویش که بر مصلحت تمام بندگانش آگاه است سرپیچی نموده و به معصیت او مشغول می گردد، پس در این روز ما از خداوند می خواهیم که ما را جزء کسانی که قهر او بر آنان واجب گشته، قرار ندهد یعنی ما را از اطاعت کنندگان و فرمان برداران دستوراتش قرار دهد نه از نافرمانان و سرپیچی کنندگان...الان این گرفتاری هایی که گریبان عالم بشریت را فراگرفته است هر روز خبر از آمدن سیل و طوفان است، همه تازیانه عذاب است.جمله ذرات زمین و آسمان/ لشگر حقند گاه امتحانسیل و رانش زمین، لشگر خدا هستند که برای عذاب بندگان مامور هستند و برای جلوگیری از آن ها نباید گناه کنیم.