حسین واعظ، معروف به ابن علی سبزواری، شخصیت برجسته‌ای در تاریخ ادبیات و عرفان اسلامی به شمار می‌آید. برای شناخت بیشتر او، می‌توان به آثار حسین کاشفی نیز مراجعه کرد. حسین واعظ با نثر شیوا و سخنرانی‌های تاثیرگذاری که داشت، در ترویج معارف دینی و اخلاقی نقش مهمی ایفا کرد. او با بهره‌گیری از زبان ساده و قابل فهم، مفاهیم عمیق دینی را به جامعه خود منتقل می‌کرد و توانست بین مردم ارتباطی عمیق برقرار کند. آثار وی نه تنها در زمان خود بلکه در نسل‌های بعد نیز مورد توجه قرار گرفت و هنوز هم برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به ادبیات و عرفان اسلامی حائز اهمیت است. در واقع، حسین واعظ نماد پیوند میان ادبیات و عرفان است و با آثارش راه را برای دیگر نویسندگان هموار کرده است.