اصحاب کشف

لغت نامه دهخدا

اصحاب کشف. [ اَ ب ِ ک َ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) رجوع به اصحاب مکاشفات و حکمت اشراق چ کربن ص 222 شود.

جمله سازی با اصحاب کشف

توبه دو گونه باشد: یکی توبهٔ انابت، و دیگر توبهٔ استجابت توبهٔ انابت آن بود که بنده توبه کند از خوف عقوبت خدای عزّ و جلّ و توبهٔ استجابت آن که توبه کند از شرم کرم خدای، عزّ و جلّ. توبهٔ خوف از کشف جلال بود، و از آنِ حیا از نظارهٔ جمال. پس یکی در جلال از آتش خوف وی می‌سوزد و یکی اندر جمال از نور حیا می‌فروزد یکی از این دو سَکران بود و دیگری مدهوش. اهل حیا اصحاب سُکْر بوند واهل خوف اصحاب صَحْوصَحْو.